در مطلب پیشرو می‌خوانیم:
سجده در لغت به معنای اظهار خواری و فروتنی در برابر خداوند و پرستش اوست. این حالت محدود به انسان نیست و همه مخلوقات را در بر می‌گیرد.راغب اصفهانی می گوید: «سجده به معنای اظهار فروتنی است و این حالت عام است وشامل انسان وسایر موجودات جاندار و بی جان می شود». همچنین ابن منظور در لسان العرب اشاره می‌کند که :«سجد یعنی خاضع شد ... هرکسی در برابر آنچه به آن امر می شود فروتن شود آن را سجده کرده است».
همچنین در خصوص «شروط سجده های تلاوت» لازم به ذکر است که اکثر فقهای شیعه بر این اعتقادند که طهارت در سجده های تلاوت شرط نیست. بنابراین کسی که وضو ندارد می تواند سجده نماید.همچنین شروط دیگری که در سجده نماز نیاز است در این سجده لازم نیست. بنابراین رو به قبله بودن، طهارت محل سجده مثل مهر یا زمین و پوشاندن عورت، لازم نیست.
اما دو شرط حتما باید رعایت شود:
- لباس سجده کننده نباید غصبی باشد.
- مکان سجده باید مباح باشد و غصبی نباشد(صرف نظر از اختلافی که در این زمینه وجود دارد).
اما در ارتباط با تعداد آیات سجده در قرآن، فقهای امامیه، بر این اعتقادند که سجده های قرآن 15 آیه است، که در 4 آیه آن سجده واجب می شود. به سوره هایی که این آیات در آن قرار دارد، سوره های عزائم می گویند. ولی در سایر آیات سجده مستحب است.
علامه حلی در این باره می نویسد: «سجده های قرآن پانزده تاست، فقهای شیعه در وجوب چهار آیه از آن ها اتفاق نظر دارند اما در بقیه آیات به جا آوردن سجده مستحب است.
چهار آیه ای که سجده واجب دارند عبارتند از:
- سوره نجم آیه 62.
- سوره علق: آیه 19.
- سوره سجده (الم تنزیل) آیه 15.
- سوره فصلت آیه 37.
منبع: برشی از کتاب #سجده_های_تلاوت_در_قرآن_کریم، چاپ مرکز طبع و نشر قرآن کریم
