مأمون به امام رضا علیه‌السلام گفت: «بزرگ‌ترین فضیلت امیر مؤمنان (على علیه‌السلام) که در قرآن آمده چیست؟»
امام رضا علیه‌السلام فرمود: «در مباهله است. خداوند عزوجل فرمود: "بنابراین اگر کسانی پس از آگاهی (از حقیقت ماجرای مسیح) که برایت حاصل شد درباره او با تو بحث و جدل کردند بگو: (دیگر جای بحث نیست پس) بیایید تا پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را فراخوانیم، آنگاه یکدیگر را نفرین کنیم. پس لعنت خداوند را بر دروغگویان قرار دهیم." و پیامبر خدا صلى الله علیه و آله، حسن و حسین علیهماالسلام را فراخواند، پس این دو، پسران اویند، و فاطمه علیهاالسلام را فراخواند، پس در اینجا مراد از زنانش فاطمه است، و امیر مؤمنان علیه‌السلام را فراخواند، پس به حکم خدا، امیر مؤمنان علیه‌السلام، نفْس پیامبر صلى الله علیه و آله است. از طرفى مى‌دانیم که هیچ‌یک از مخلوقات خداوند، بزرگ‌تر و برتر از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نیست پس حتما هیچ‌کس برتر از نفْس پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نیست.»
مأمون برای اینکه به کلام امام رضا اشکال کند و بگوید منظور از «انفسنا» علی‌بن‌ابی‌طالب نیست گفت: «خداوند، عبارت «پسران» را به‌صورت جمع، ذکر فرمود ولی پیامبر خدا فقط دو پسرش را با خود آورد و «زنان» را نیز به صورت جمع آورد ولی پیامبر خدا فقط دخترش را فراخواند پس منظور از «انفسنا» می‌تواند خود پیامبر باشد، بنابراین فضیلتى را که گفتى به امیر مؤمنان مربوط نمى‌شود.»
امام رضا علیه‌السلام در پاسخ فرمود: «آنچه گفتى درست نیست زیرا در این صورت، پیامبر، خودش را فراخوانده است و این درست نیست که کسی خودش را فرابخواند همچنان‌که وقتی کسی دستور می‌دهد، به غیر خود دستور می‌دهد نه به خودش؛ و چون پیامبر خدا در مباهله، مردى جز امیر مؤمنان علیه‌السلام را با خود نبرده بود ثابت مى‌شود که مقصود از «خود» که خداوند متعال در کتابش فرموده امیر مؤمنان علیه‌السلام است.»
مأمون گفت: «چون جواب آمد، سؤال رخت بر مى‌بندد.»
منابع: الفصول المختارة، ص۳۸، بحار الانوار، ج۱۰، ص۳۵۰
